پسرم!(بياكفشاتو برات واكس بزنم!) دورانيكه آن معصوم مي گفت:فاصله حق باطل.فاصله ي چشم و گوش است .هم گذشته!ديگر به چشم ها هم در خيلي موارد نميشود اعتماد كرد!مخصوصا اگر چشم هايت را به روزنامه اي همچون "اعتماد"بيندازي!(كيف كردي سجع رو؟!)شما حداقل سعي كن به من اعتماد كني!!(آخه مدوني؟!من خيلي خوبم!!!)بعد همه اينها دوست من!آيا اضافه كردن يك كلمه ي كليدي حساس در نامه ي شخصيت تراز بالاي مملكت از سر شوخي است؟؟؟ يا شما مي توانيد براي رسيدن اين نامه به روزنامه ها و سايت ها كلمه اي غير از قصد و غرض (شايد هم به قول شما توطئه) پيدا كنيد؟؟!